Er zijn diverse complicaties/gevolgen van chronische pancreatitis, waarvan de behandeling over het algemeen opgesplitst kan worden in medicamenteuze behandeling of interventies zoals endoscopie of chirurgie.
Als de oorzaak van de alvleesklierontsteking bekend is dan is de behandeling in eerste instantie gericht op het wegnemen van deze oorzaak.
Medicijnen worden voorgeschreven om de hevige pijn te bestrijden of om tekorten aan alvleesklierenzymen of – hormonen aan te vullen.
In sommige gevallen kan een endoscopische behandeling (ERCP) plaatsvinden. Tijdens een ERCP kan de arts met een flexibele buis (endoscoop) via de mond en de maag tot in de twaalfvingerige darm komen. Met behulp van kleine instrumenten, die op de endoscoop geplaatst worden, kan de arts kleine galstenen verwijderen uit de afvoergang van de galblaas of alvleesklier. Ook kan de arts een kleine ingreep uitvoeren, die de afvoer van alvleeskliersap en galvloeistof makkelijker maakt. Deze ingreep, waarbij een klein sneetje gemaakt wordt bij de afvoergang, heet een papillotomie. Een andere mogelijkheid is het plaatsen van een buisje (stent) in de afvoergang. Ook dit kan meestal tijdens een endoscopische behandeling plaatsvinden.
In sommige gevallen is een operatie noodzakelijk om het littekenweefsel te verwijderen of ernstige pijnklachten te bestrijden. Een operatie kan ook nodig zijn om het alvleeskliersap goed door te laten stromen naar de dunne darm. Daarbij wordt de afvoergang van de alvleesklier opnieuw met de dunne darm verbonden.
In zeldzame gevallen is het nodig om de hele alvleesklier te verwijderen (pancreatectomie). Het verwijderen van de alvleesklier is een ingrijpende operatie. Na een dergelijke operatie moet de patiënt veel medicijnen gebruiken. Deze behandeling is nog experimenteel, de eilandjes van langerhans (produceren insuline) worden dan teruggeplaatst via de poortader in de lever van de patiënt om ernstige diabetes te voorkomen. Deze operatie heet TP-IAT.
Als er sprake is van diabetes, is behandeling door middel van medicijnen/injecties meestal noodzakelijk.
